“Laat je niet weerhouden om je geloof te belijden”.

In naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle. En vrede en zegeningen zijn met eenieder van de profeten evenals met hen die hun boodschap volgen.

Interviewer: As-salaamu ‘alaykum (Vrede zij met jou).

Sherwin: Wa ‘alaykumu ssalaam wa rahmatullaah (En vrede zij met jou, en Gods genade).

Vertel eens wat over jezelf.

Nou, mijn naam is Sherwin en ik ben 24 jaar. Sherwin is wel een naam gegeven door mijn moeder. En, sinds kort heb ik voor mijn islamitische omgeving ook een Arabische naam, nog niet zozeer een islamitische naam, maar een Arabische naam. Onder de Christenen is die ook bekend, Adam. Zo zijn we 24 jaar, woon in Amsterdam en ben sinds een jaar bekeerd. Vorig jaar ramadan heb ik de shahaadah (geloofsgetuigenis) gedaan. En, wat meer te vertellen over mijzelf? Even denken, ik zit nu nog in de laatste jaar van mijn opleiding, insjallaah (als God het wil), en hierna ga ik dus inderdaad de werkvloer op.

Hoe zag je leven eruit voor de islam?

Mijn leven voor de islam? Eigenlijk, zo spannend was het nog niet echt. Natuurlijk, er zijn dingen die bijvoorbeeld nu niet meer kunnen. Tenminste, met islamitische normen en waarden is het niet meer mogelijk om zo te kunnen leven. Maar… zo spannend was het niet. Ik had gewoon hobby’s zoals normaal. Ik ging naar sportschool. Ik ging met vrienden weg, voetballen, basketballen. School en werken, daar was ik eigenlijk erg druk mee. Voor de rest, ja, ik had… naast dat ik met vrienden omging, was er een heel klein nerderige kant, dat was dat ik van gamen hield. Daar ging ook wel aardig wat uren in de week, besteedde ik daaraan. Op zaterdagavonden stond ik wel bekend om het gamen. In plaats van dat ik uitging, zoals de meeste mensen bekend zijn, ging ik liever gamen. Voornamelijk omdat ik voorstander was van niet uitgaan. Alhamdulillaah (alle lof is aan Allah). Maar voor de rest… Hoe zag mijn leven daarvoor eruit. Geen idee eigenlijk voor de rest.

En nu, doe je dat nog steeds, gamen?

Gamen? Een stuk minder dan voorheen. Een stuk minder. Het is… Daar zijn natuurlijk mijn redenen voor. Ik heb nu gezien dat het een manier van tijdsverspilling is. Natuurlijk, het is leuk. Ik haal er nog steeds mijn genot eruit. Ik kan nog steeds met mijn vrienden daarmee goed omgaan, met mijn vrienden kan ik even wat leuks doen door middel van gamen. Maar… zoals vroeger dat ik soms op een zaterdagavond zes uur kon gamen achter elkaar, dat is nu niet meer mogelijk. Want als ik ga bekijken: wat kan je nog meer doen in die tijd?

Zoals bijvoorbeeld de mogelijkheid om een boek te pakken. Of nog beter zelfs, zoals hier, je pakt gewoon de Edele Koran erbij, dit is een vertaling van de Edele Koran, pak je erbij… Kun je kennis opdoen, een lezing bekijken of met broeders omgaan, opzoeken en gezellig wat eten en over de islam praten. Dus, er zit aardig wat tijdsverspilling in want het brengt je nergens naartoe natuurlijk, dat gamen.

Dus de tijd die je hebt opgeofferd voor gamen, gebruik je nu om je meer in te zetten voor de gemeenschap?

Zo kun je het eigenlijk zeggen ja, of voor mijzelf natuurlijk… Want ik ben een klein beetje egoïstisch maar dan is het om kennis op te doen, egoïstisch…

Oké. En, hoe is het gekomen dat je moslim bent geworden?

Eigenlijk is het vrij simpel. Ik kan het heel kort zeggen. Vrij kortaf. Er zijn eigenlijk maar twee woorden. En dat is iets… Die twee woorden verbazen de meeste mensen wel. En dat is wanneer ik de woorden ‘Bijbel’ en ‘Jezus’, vrede zij met hem/‘alayhi salaam, gebruik. Waar natuurlijk… Als ik het woord Bijbel gebruik: waarom ben je moslim geworden door de Bijbel? Dat is een vraag… Tenminste, iedereen krijgt dan zo’n gezicht van alsof ze water zien branden. En dat klinkt ook best wel logisch want op dit moment, kijk naar de conflicten… Tenminste wat je ziet in de media, dat er juist een conflict is tussen christendom en Islam in plaats van dat je ziet dat er een overeenkomst is tussen die twee.

En, nou, daar is toch een kleine studie aan voorafgegaan. Ik kan eigenlijk… Eigenlijk kort gezegd is het eigenlijk mijn liefde voor Jezus, en de grootheid die ik zag in God, hoe groot die was… Dat dat mij eigenlijk bracht naar de Islam. Want daar werd toch meer de Jezus besproken of omschreven en ook God omschreven zoals het eigenlijk voor mijzelf altijd aanvoelde hoe het ook hoort. Want ik ben een…

Als ik een kleine geschiedenis van mezelf moet vertellen. Historie van mezelf vertellen. Mijn moeder is katholiek, en mijn vader is gewoon atheïst. Dus ik ben vrij opgevoed in mijn geloof. En… Ja, atheïst natuurlijk, mijn vader die wilde natuurlijk niet dat ik… dat ik niet gedoopt werd, het interesseerde hem ook niet of ik enig geloof zou aanleren. Maar ik heb toch op een christelijke basisschool gezeten. Ik ben op kerkkamp geweest. En natuurlijk mijn omgeving was christelijk. Thuis genoeg feestjes want mijn ouders waren gescheiden. Dus op een gegeven moment kwam ik wel in een christelijke omgeving. En dan leer je, krijg je toch wat mee. Maar ondanks dat voelde het nooit perfect aan voor mij, zeg maar.

De manier waarop Jezus omschreven werd, ook al hield ik heel van hem, al destijds. Ik vond hem een pracht van een mens, een pracht van Profeet. Maar bepaalde dingen, die klopten voor mij niet helemaal. Het voelde niet echt perfect aan, dat alles klopte.

Op welke leeftijd had je dat, dat je je niet goed voelde?

Eigenlijk was dat al op de middelbare school. Ik kende Jezus, tenminste de basisverhalen van Jezus, natuurlijk voor zover een kind weet dat niet echt christelijk is opgevoed. Je weet, het is een Profeet. Je weet bepaalde wonderen van hem. Et cetera, et cetera, et cetera. Je geloofde… Tenminste, je wordt verteld dat het een zoon van God is. Nou, dat accepteerde ik dan zomaar van: het zal wel. Het zal allemaal wel. Het leek me een aardige persoon, destijds. Gewoon, het is een aardige persoon. Zo’n grote rol hebben gespeeld. Het zal een prachtig persoon zijn geweest maar verder keek ik niet echt. Natuurlijk, je hoort, op kerkkamp hoor je verhalen. Dan hoor je wonderen. Zoon van God. Je gaat hem prijzen en zo allemaal.

Kerkkamp. Dus je bent dan echt christelijk opgevoed?

Nee, maar wel paar keer op kerkkamp geweest. Dat was meer een uitje. Om eerlijk te zijn, het zingen en dat soort dingen allemaal, dat moest je dan maar voor lief nemen. Want voor het uitje ging je weg. Maar inderdaad, daar kreeg je natuurlijk wel les over: wat is Jezus en… Tenminste les… je hoort het … Je gaat hem prijzen. Nu ben ik mijn verhaal kwijt.

En op school?

Ja. Nou, ze zeggen rond middelbare school. Natuurlijk, op de basisschool kreeg je ook verhalen. Niet alleen over Jezus, maar kreeg je ook verhalen over Mozes, David. Et cetera, et cetera.

Over andere profeten.

Natuurlijk, over andere profeten. Maar dat zijn gewoon kleine verhaaltjes natuurlijk. Wat hoorde rond Pasen, rond Kerst. Dan kreeg je gewoon verhaaltjes mee, in de ochtend. Het was nog steeds een christelijk basisschool. Zo diep zijn wij er nooit op ingegaan. Ik kende de Profeten wel maar tenminste de kleine verhaaltjes zoals ze bekend zijn eigenlijk, zoals iedereen ze wel kent. En waar… Ik voelde nooit, het voelde nooit voor mij aan dat ik echt bezig met mijn geloof moest zijn. Er zijn nog meerdere redenen voor. Bijvoorbeeld… Wanneer ik vroeger mijn gebed verrichtte, maar meer smeekbeden zoals wij het nu kennen, deed ik… maar dat was natuurlijk het verrichten van het gebed. Deed ik… Het voelde nooit voor mij goed om een tussenpersoon te nemen, tussen mij en mijn Schepper, zeg maar. Als ik bad.

Wat is het verschil met het gebed van toen en het gebed van nu dan?

Het gebed van nu is dus voornamelijk echt… Als je het gebed verricht, dus echt over de vijf gebeden hebben, op dit moment, dan aanbid je eigenlijk je Schepper. Je aanbidt Allah. Je herdenkt Hem op dat moment. Toen destijds als ik ging bidden… de lofliederen zeg maar waren dat, het prijzen van… En als je ging bidden, dan was het meer wat wij noemen, du’aa; smeekbeden, dus dat je vraagt om iets. Dat deed ik vroeger ook al. Natuurlijk, meer in het privé. Ik was niet iemand die hield van kaarsjes aansteken. Et cetera, et cetera. Ik deed het liever gewoon privé in mijn kamer. Ik volgde wel een bepaalde schema natuurlijk. Zoals, ik opende het gebed door het middel van het slaan van de kruis en ik sloot het ook door middel van het slaan van de kruis. Maar daar tussendoor… Daar tussendoor voelde het nooit goed om een paus of een Profeet als tussenpersoon te nemen. Ik sprak voor mijzelf altijd rechtstreeks naar mijn Schepper.

Wanneer kwam voor jou het keerpunt, dat je zegt: Oké, ik vind het niet prettig zoals het nu is… Ik ga verder kijken.

Ja, dat is het. Er kwam natuurlijk een punt in mijn leven dat… Aangezien ik het gevoel had dat het niet hoefde en ik ging met moslims in discussie.  Want ik vond het erg hypocriet van de meeste moslims.

Dus je ging met moslims in discussie?

Ik had zelfs een afgunst tegen de islam in het begin. Zoals natuurlijk vooroordelen die iedereen heeft, op dat moment kende ik ze ook. De enige positieve rol of tenminste wat ik zag… De enige da’wah (uitnodiging) die ik had, was dat ik een jaar lang voor ze moest oppassen, voor de moslims en voor al mijn spullen om mij heen, maar tijdens de maand ramadan opeens waren ze een maand lang heilig. En dan opeens… Daarna waren ze terug dezelfde rol, dezelfde persoon als voorheen.

Dus de moslims die jij in jouw omgeving kende, waren niet de moslims zoals ze horen te zijn?

Dus niet de islam inderdaad zoals ik ze nu ken. En ik denk zeker ook… Tenminste, ik weet niet of mijn hart toen echt gesloten was ervoor maar… Allah weet het natuurlijk beter. Maar als ik heel andere soort figuren om mij heen zag, andere moslims om mij heen had, de werkelijke Islam werd gepresenteerd zoals het was of zoals het hoort te zijn, dan had ik misschien mijn shahaadah (geloofsgetuigenis) al eerder gedaan. Want mijn shahaadah was voor mij niet zo’n grote stap, vind ik.

De geloofsgetuigenis…

Ja de geloofsgetuigenis, was niet zo een grote stap meer. Toen ik eenmaal wist wat de Islam echt betekende. Wat echt de rol was van de islam. Wat de rol was van de Profeet. En hoe een moslim zich echt hoort te gedragen, toen was de stap niet meer groot… om mij te bekeren tot de islam. Daarvoor was het enorm.

Toen je erachter kwam wat de ware islam inhoudt, hoeveel tijd ging er overheen voordat je zelf de stap hebt gemaakt. Want het is wel een keuze natuurlijk.

Ja. Nee, voor mijzelf was het rond… Even kijken. Ik ben nu 24 en als ik nu zeg een jaar lang moslim. Op mijn tweeëntwintigste, eenentwintigste begon het aan mij te vreten, dat ik wat meer moest doen aan mijn geloof. Op de middelbare school, tenminste, had ik er niet veel meer… Tenminste, ik had zo’n rekenmachine, die werd steeds gestolen…  Maar op de MBO kwam ik toch een paar andere moslims tegen die wel maasjallaah (zoals God het wil) praktiseerden, eigenlijk waren het er maar twee.  En ook twee zusters. Dus in totaal waren ze maar met  zijn vieren. En dan hadden ze het wel over de Islaam, en voornamelijk van: wat zijn de vooroordelen van de islam. Want ja… Nine Eleven. 9/11. Dat was toen ook heel vers. En, dat voelde ik zelf ook. Want op de een of andere manier ontweken mensen mij ook in de bus. Dus ik wilde er wel meer over weten.

Wij hadden kleine discussies. Ik als christen zegmaar, of tenminste christen… christelijke achtergrond. Mijn docent als atheïst. En hun erbij zegmaar als moslims. En we hadden een gesprek daarover. En zij gaven mij ook informatie over dat Jezus een profeet was in de islam. Dat was voor mij toen een grote verbazing. In die tijd, de enige die ik kende… ja, een of andere mannetje… Ergens in het Midden-Oosten. Zij aanbaden iets zegmaar, genaamd Allah of wie het ook mag zijn. Dat is het idee wat ik had over de islam toen destijds. Zij hebben natuurlijk een stuk meer verteld erover. Maar nog steeds toentertijd, dacht ik nog steeds: ik heb niets nodig om goed te zijn in Gods ogen. Want ik hoef niks te doen, ik hoef niet naar de kerk te gaan. Want nog steeds, mijn gebeden worden verhoord. Voor zover ik weet, werd ik gewoon beschermd. Er waren natuurlijk bepaalde momenten in mijn leven dat ik dacht van: Wow subhaanallaah (Verheerlijkt is God). Ja tuurlijk, ‘subhaanallaah’ dacht ik toen in die tijd niet. Maar… Toen destijds nog niet.

Halleluja.

Haha, Halleluja, denk ik ook niet. Maar gewoon van: zo, dit is toch een kleine wonder dat hier gebeurt. Want dit is niet iets dat zomaar dat kon gebeuren. Of ja, dat er een soort bescherming om mij heen was.

Jij zei net dat jijzelf ook werd vermeden toentertijd dat 9/11 nog een beetje vers was. Dat je een beetje werd ontweken. Omdat je er misschien een beetje als een moslim uitziet. Vertel eens wat over je afkomst?

Ja, nou, mijn vader atheïst, ja Nederlands. Nederland hoort eigenlijk een christelijk land te zijn, christelijk-joods. Maar de meesten zijn toch wel atheïsten geworden. Zelf is hij een nuchtere Amsterdammer. En mijn moeder komt uit Guyana, dat is een land naast Suriname.

Oké, wat vonden zij dan van jouw keuze?

Zoals ik al zei… een antwoord hierop is: onwetendheid. Zij zijn er natuurlijk niet volledig tevreden mee. Zij hebben natuurlijk liever dat ik het niet had gedaan.

Zij zijn niet blij met jouw keuze?

Nee maar, want de ene denkt dat ik extreem ben. Als niet-gelovige, waarom zou je erin geloven? Je moet doen wat je wilt. Waarom moet je die baard laten groeien? Want zoals ik zeg, in mijn ogen is de baard die ik nu heb een klein baardje in vergelijking met de baard van veel van mijn broeders. Maar in hun ogen is het alsof ik Gandolf ben van Lord of The Rings. Ze zien het toch op een heel andere manier en dit soort vragen krijg ik dan wel. Vooral als je een Christelijke achtergrond hebt. Christenen die zien de islam meestal als een vijand juist. Dus tuurlijk, daar zijn ze niet al tevreden over. Want het is een heel andere pad.

Zij maken zich een beetje zorgen om je, kan dat?

Dat zou wel best goed kunnen. Dat ik misschien te veel ga afdwalen… Of dat ik een of andere, zo’n schreeuwlelijke word, zoals je op het nieuws ziet, dat ik zoiets word. Ze kennen natuurlijk een heel andere persoon. Ik praktiseer alleen maar het gebed. Ik probeer meer kennis op te doen van het geloof en dat probeer ik ook na te leven. In feite is het alleen maar een mooi iets. Want, ze hoeven niet bang te zijn dat ik ga drinken. Ze hoeven niet bang te zijn dat ik drugs ga gebruiken. Ze hoeven niet bang te zijn dat er een of andere meisje voor de deur staat die zwanger is. Ze hoeven niet bang te zijn dat ik nachten zomaar uitga en volledig dronken terugkom. Daar hoeven ze allemaal niet bang voor te zijn.

Maar toch is het op de een of andere manier enger dat het gebed vijf keer per dag gebeden wordt. Dat ik geen varken meer wil eten, dat ik alleen halaal (toegestaan) eet. Dat ik op de een of andere manier misschien in de toekomst een vrouw zoek door middel van… niet door middel van te daten en samen te wonen en dan gaan trouwen. Nee, dat je gewoon rechtstreeks gaat trouwen. Dat je vertrouwt op je Schepper, op Allaah. Dat je vertrouwt dat alles goed komt. Dat zijn toch wel dingen. Dat is ergens ook wel heel normaal. Want als je onwetend bent.. Alles wat je niet kent, is eng. Dus het is eigenlijk heel normaal dat mensen zeggen… Mijn ouders dus… Als ze niet genoeg kennis hebben over de Islaam en alleen die kennis hebben wat in de media gemeld is, dan is het logisch dat je bang bent voor Islaam.

Of tenminste, wat zal er met mijn zoon gebeuren wat zal er met mijn dochter gebeuren wanneer je bekeert. Het enige wat wij kunnen doen, is de juiste boodschap overleveren. Alleen, soms kun je zoveel goede dingen zeggen over de islam, zoveel mooie dingen vertellen maar de media kan alles weer kapot maken binnen… door maar één artikel.

Is je relatie met je ouders verbeterd sinds dat je moslim bent geworden?

Ik zou eigenlijk moeten zeggen van wel, maar voor mij, als ik eerlijk ben, denk ik toch wel dat er toch juist een kleine afstand is gekomen daardoor.  Hoe erg het ook klinkt… Mijn respect tegenover mijn ouders probeer ik natuurlijk altijd zo hoog te houden. Dat is ook wat aangeleerd wordt in de Islaam. Je zou kunnen zeggen, door middel van mijn gedrag zou het eigenlijk alleen maar beter moeten worden. Maar als er zo vaak onwetendheid is, of zolang… nu een jaar lang zegmaar, dan zit je alleen maar met discussies. En ik geef eerlijk toe… Als er iets gezegd wordt over de islam, dan wil ik heel graag een redenering hebben en dan ga ik daar graag op in. Tenminste op de redenering, als het krom is, om het recht te zetten.

Op een gegeven moment merk ik toch dat er een soort van wrijving komt. En ja helaas… Het kan soms goed zijn… Hopelijk komt dat goed. Insjallaah (als God het wil) komt dat wel goed. Het is niet dat ik echt een slechte band heb, maar je merkt wel dat er kleine fricties zijn. Van, ze kennen iets niet wat ik volg. Tenminste, wat mijn doel in het leven is. Dan krijg je alleen vragen, discussies. Natuurlijk, vragen beantwoord ik graag. Maar het komt ook tot discussies natuurlijk. En qua dat… Dan zijn er toch bepaalde wrijvingen… Want kun je een goede band met elkaar blijven hebben. Het lijkt me moeilijk om een goede band te blijven hebben wanneer mijn ouders Jezus beginnen te prijzen tijdens Kerst. Hoe leuk het ook is, daar moet ik gaan zeggen: nee sorry, daar doe ik niet meer aan mee.

Als ik op bepaalde feestjes kom, en dat daar alle meisjes… Mijn nichten en vriendinnen ertussen… Nee, ik wil geen kusjes meer geven zegmaar of bepaalde handelingen verricht ik niet meer. Dat geeft gewoon bepaalde wrijving. En natuurlijk, er zijn vragen. Maar dat is gewoon pure onwetendheid. En insjallaah (als God het wil) komt dat goed. Natuurlijk door meer kennis op te doen en natuurlijk door het beste gedrag te hebben tegenover je ouders.

Wat voor voldoening geeft het geloof jou?

Het geloof. Wat de islam eigenlijk voor mij gedaan heeft, vooral het laatste jaar. De islam heeft mij toch een bepaalde vrijheid gegeven. Hoe raar het ook klinkt. Mensen denken juist dat we juist heel erg bekrompen zijn, of juist heel erg beperkt, door middel van… We mogen dit niet, we mogen dat niet, we mogen zus niet, we mogen zo niet. We moeten vijf keer per dag bidden en alle andere taferelen die daaraan vastzitten. Dat je een heel maand moet vasten, moet je nagaan. Nou, ondanks dat zij het, dat andere mensen het zo zien, is het voor mij juist een bevrijding geweest. Vijf dagen… Vijf dagen, sorry, vijf keer op een dag bidden is juist niet een last zoals mensen het vaak zien, het is juist voor ons een gunst dat we vijf keer per dag mogen bidden.

Waarom? Het bevrijdt je even van de wereld. Vijf keer op een dag ben je bevrijd van de wereld. Tuurlijk is het een gulle vrijheid. Ook in de ochtend… Stel je voor: je bent opgestaan voor het ochtendgebed. Je bent opgestaan, je verricht de wassing en dan wanneer je klaar bent met het gebed, dan voel je echt aan dat je gewoon klaar bent voor de hele dag. Gewoon, een bepaalde kracht krijg je dan terug dat je klaar bent voor de hele dag. Dus het is eigenlijk een gunst eerder dat wij mogen bidden.

De maand ramadan… Ramadan zelf, mensen zien het als een maand lang jezelf laten lijden. Nou, ik moet eerlijk toegeven. Ik heb een maand lang… Tenminste, dit is mijn tweede ramadan, of de tweede keer dat ik ging vasten. Tenminste, vorig jaar heb ik ook gevast, maar vorig jaar deed ik alleen maar aan vasten, alles eromheen deed ik niet. Toen deed ik pas mijn shahadah (geloofsgetuigenis), ik kende nog niet zoveel over de islam. Maar nu, tenminste dit jaar, heb ik ramadan zoveel mogelijk proberen te kunnen beoefenen zoals in de Islam eigenlijk wordt aangeraden. En, nu snap ik wat mensen bedoelen dat het de mooiste maand is van het hele jaar.

Juist de allermooiste maand die er maar bestaat. Er is geen maand beter dan zoals nu bijvoorbeeld… Nu eigenlijk, niet zo lang erna eigenlijk, maar het is een heel ander gevoel dan dat je tijdens de maand ramadan hebt. En het is eigenlijk… Het was eigenlijk een pure verlichting. Zoals voor mij dan vroeger, het zweren dat je hart… Astaghfirullaah (Ik zoek Gods vergeving) dat ik het ga zeggen. Maar dat je dat kerstgevoel hebt, zoals mensen dat kennen, dat kerstgevoel, dat een maand lang te hebben. Gewoon dag in dag uit. Met je broeders samen zitten. Alleen met je geloof bezig zijn. Natuurlijk een soort van bevrijding voelen, een maand lang.

De ramadan is natuurlijk ook de maand waarin de Koran is geopenbaard?

Maar natuurlijk.

En, ja, dat is een heel andere boek als je kijkt naar de Bijbel. Lees je nog wel eens de Bijbel? Of ben je nu eigenlijk helemaal, volledig geswitched naar de Koran?

Sinds ik bekeerd ben, ben ik een stuk minder bezig met de Bijbel. Ik ben inderdaad wel bezig met de Bijbel, zo nu en dan. En dan voornamelijk over: wat is nou de beschrijving van ‘Isaa, van Jezus, ‘alayhi salaam (vrede zij met hem). Wat is zijn beschrijving in de Bijbel? Hoe komt… Wat is het idee dat mensen toch gekomen zijn tot de drie-eenheid. Dat hij de zoon is, of God zelf is…

In de islam is dat niet hetzelfde.

Nee, dat is zeker niet hetzelfde in de islam. In de islam kennen we de drie-eenheid natuurlijk niet. Wij kennen geen… Je kunt niets samen zetten, tenminste samenstellen aan Allah, aan God. God is gewoon Eén, iets apart, Hij kan geen kinderen krijgen. Hij kan niet verwekken en zal niet verwekt worden. Allah is Degene die de mens geschapen heeft. Vanaf Adam weten we al dat we kunnen zondigen en vanaf Adam zondigden de mensen dus ook. En, tot en met Jezus en toen ook, toentertijd, tot en met Jezus wist Hij hoe Hij zonden moest vergeven. En dat is ook logisch, want als je Schepper bent van iets, als je Schepper bent van de mensen, met andere woorden, Schepper bent van mensen die kunnen zondigen en dat je ze zelf gemaakt hebt om te zondigen zodat ze daarna weer berouw kunnen tonen tegenover jou. Hoezo heb je dan een zekere persoon nodig die zijn leven moet opgeven terwijl je eigenlijk zijn leven zelf in handen hebt?

En dat, daarom, dat waren een van de dingen voor mij die niet goed aanvoelden, toen ik eigenlijk nog leefde volgens het christendom. Ja, om eigenlijk daar op terug te komen, is… over de Bijbel lezen of niet. Toen, voordat ik bekeerde, had ik de hele Bijbel van pagina 1 tot het einde gelezen. Dat was voor mij ook omdat ik zei: ik wil onderzoek doen naar het geloof. Ik ga niet zomaar een geloof aannemen. Ik wil graag weten wat het geloof inhoudt. Dat was eigenlijk ook mijn eerste stap. Mijn eerste stap was… Aangezien mijn vader atheïst is, ben ik natuurlijk nooit gedoopt maar ik ben wel opgegroeid met het christendom, de verhalen van het christendom. De verhalen ook over Jezus.

En daarom wou ik eerst weten voordat ik een keuze maakte naar een geloof. Want openlijk kwam ik joden tegen, ik kwam christenen tegen, ik kwam ook moslims tegen. Ik kwam ook boeddhisten tegen en hindu’s. Dus ik zei: het eerste wat ik ga doen voordat ik overstap naar een geloof… Ik wil eerst weten: wat is het christendom? Dus mijn eerste stap was toen ook: ik wil de Bijbel lezen. En ik heb niet over bepaalde verhaaltjes lezen wat er verteld werd door de pastoor of minister, of hoe je ze ook wil noemen. Ik wil letterlijk gewoon de Bijbel lezen van pagina 1 tot het einde.

Ik weet dat het veel pagina’s zijn, het waren 1500/1600 pagina’s. En het zijn niet normale pagina’s zoals wij dat hierin kennen. Dat wij lettergrootte 14 hebben. Nee, we hebben het over lettergrootte 7 en dan hebben we het over twee blokken en 1600 pagina’s dus in totaal zit je rond de 3000 pagina’s. Dus je was wel even bezig. Daarom vroeg ik ook direct aan mijn oom om een Bijbel te brengen. Of eigenlijk vroeg ik van… Ja ik wil graag wat meer weten over het christendom. Kan ik de Bijbel krijgen of kan ik de Bijbel lezen? Ook al had ik eigenlijk natuurlijk een paar Bijbels thuis maar dat waren meer Engelse Bijbels en dan voornamelijk van dat oud, oud Engels. Dus ik wil tenminste nog een Engelse Bijbel hebben dat ik kan begrijpen. Maar… ik kreeg een Nederlandse. Ik kreeg ook direct het verhaal te horen van: lees alleen dit boek want de Bijbel is niet zomaar één boek. Een Bijbel is een verzameling van boeken. En, toen kreeg ik: lees dit boek, deze en deze en deze, dit en dit en dit boek moet je even lezen.

En, dan gaan we kijken naar de volgende boeken die je mag lezen. Dus ik vroeg me af: hoezo deze ene…  Waarom dit specifieke boek in plaats van dat ik gewoon vanaf pagina 1 kan beginnen. Nou dat… Wat het verhaal daarvan is, weet ik niet maar ik snap het nu wel, waarom dat eigenlijk mij verteld werd dat ik een specifiek boek eerst moest lezen voordat ik naar het volgende moest gaan. En… Nou ik begon dus natuurlijk met openbaringen, dat is het laatste boek van de hele Bijbel. En daar nog een paar anderen zoals Romeinen et cetera. Ik las dus de Openbaringen maar ik kreeg er genoeg van. Ik zei: nee, ik wil weten hoe het is ontstaan. Want er kwamen alleen maar conclusies zegmaar in de Openbaringen en andere hoofdstukken. Ik zie alleen maar conclusies van wat er voorheen verteld, maar je leest alleen maar conclusies.

Met andere woorden,  wat jou vertelt wat voorheen is verteld en wat is de conclusie dat voorheen is verteld. Ik zeg van: nee, zo wil ik het niet. Ik wil weten hoe is het christendom ontstaan. En zo ben ik aan pagina 1 begonnen van de Bijbel. Dat begon natuurlijk met Genesis, natuurlijk het ontstaan van de aarde et cetera, et cetera. Eigenlijk, toen – ondanks dat het erg lang lezen was – leerde ik inderdaad de God kennen waar ik altijd het gevoel van had: oké, dit is inderdaad de God die ik ken, dit is de God waar ik tevreden mee ben.

In de Bijbel merkte ik van… Hij is… zeker Liefdevol. Hij had liefde voor Zijn… toen voor het joodse volk. Hij had liefde voor het joodse volk, maar niet alleen het joodse volk maar ook Adam, Noach, ‘alayhim salaam (vrede zij met hen). Liefdevol, maar Hij was ook enorm rechtvaardig. Met andere woorden, bestraffing zat er zeker ook bij. Dat klonk voor mij ook erg logisch. Want als je beloning krijgt, moet daartegen ook iets tegenover staan als je iets niet volgt. En hetzelfde is ook met de mens, als je je kind opvoedt. Je voedt een kind op en je geeft hem beloning maar daar tegenover kun je hem ook straf geven voor als hij wat slecht doet. Maar wat ik ook zag, is dat er dus inderdaad regels aan vast zaten.

En de regels, dacht ik van, wacht eens even, ik leef helemaal niet met regels. Ik ken alleen maar de regel dat ik zondag naar de kerk moet gaan en een kaarsje moet aansteken. Voor de rest ken ik geen andere regels. Maar die regels, toen ik ze ging lezen, zag ik een keer bijvoorbeeld besnijdenis erin voorkomen, ik zag ver-boden om varken te eten, ik zag dat vlees alleen maar geslacht mag worden in de naam van God, van Allah. Toen destijds was het gewoon God voor mij. En dat verbaasde mij dus enorm  want hoezo mag ik nu alles eten.

Want ik bedoel van, in Guyana als een soort kerstgerecht, dan noemen we het de Garlic Pork. Dat is gewoon letterlijk, knoflookvarken.  Dat is gewoon varken met veel knoflook. En dat is dan ons kerstgerecht. Dus eigenlijk met andere woorden, op de dag waarop de zoon herdacht wordt, eten wij iets wat verboden is in het Oude Testament. En ja, daarom… Ik kreeg daar alleen maar vragen over om eerlijk te zijn. Dat vond ik dus vrij apart. Maar ik zag ook heel veel dingen die bijvoorbeeld echt verboden waren in het Oude Testament wat tegenwoordig ook heel normaal is, zoals bijvoorbeeld een relatie voor het huwelijk. En dat soort dingen allemaal. Dat is ook gewoon streng verboden.

En ja, dus… Tijdens dat ik het Oude Testament eigenlijk las, kreeg ik er steeds meer vragen over. Maar niet vragen over het christendom zelf, maar meer over: hoezo staat dit hier in maar hoeven we het helemaal niet meer te doen? Dat kennen we niet of nog beter zelf… Wij hebben argumenten tegen de moslims dat zij dat doen terwijl dezelfde regels hierin staan. Dat is ons ook aangeleerd.

Ja….

Ja, dat was dus één van de vragen die ik kreeg terwijl ik de Bijbel las. Maar de volgende was ook, ik zag meerdere dingen… Als ze het over zonen hebben. Ja, dat er een openbaring kwam van dat God een zoon zou sturen. Dat was echt een stuk, een vers dat mij zo erg verbaasde want er stond ‘een’ zoon. Tenminste, ‘a’ son. En ik dacht altijd van: wacht, God is altijd heel specifiek geweest. In het hele Oude Testament is Hij duidelijk geweest in wie Hij is, wat Hij doet en wat de bestraffingen zijn als je het niet volgt. Zo simpel was het gewoon. En Hij was er ook altijd heel duidelijk in dat er niets anders aanbeden mag worden dan Hem en dat Hij kan doen wat Hij wil. En dan komt er opeens een openbaring dat ‘een’ zoon zou komen. Ik dacht, Hij is de hele tijd duidelijk geweest, waarom zegt hij dan nu ‘een’ zoon.

Als je zegt dat het Zijn enige zoon is, dan zegt Hij toch: ‘Mijn enige zoon zou komen’. Nee, hij zegt, ‘een’ zoon. Dat waren een van de vragen die ik direct aan christenen ging vragen, in verschillende gemeentes. Maar niemand anders kon hier een antwoord op geven op ‘een zoon’, dan een bepaald vaag verhaaltje van: je moet… De conclusie is: je moet het maar geloven. Ja, dat is voor mij niet goed genoeg gewoon want in de Oude Testament was God heel duidelijk in wie Hij was dus ik wil geen onduidelijkheid meer hebben. Ik wil duidelijk… Ik wil gewoon duidelijk bewijs hebben van: dit, dit, dit en dit is je Heer, dit en dit en dit is de profeet die Hij gestuurd heeft.

En die duidelijkheid, die kon je wel vinden in de Koran?

Daar kom ik zo meteen op. Of ik die duidelijkheid kon vinden in de Koran, daar kom ik zo meteen op. Want het ging nog eventjes door in de Bijbel. Ik ging daar natuurlijk op doorspitten, want ik was nog niet klaar. Ik ben nu nog pas in de helft van de Bijbel dus ik heb nog aardig wat te gaan. En dan kwam ik op een gegeven moment ook in de Bijbel aan bij het verhaal van Job et cetera. Tenminste, subhanallah, daarin zag ik ook heel veel dingen staan dat de eenheid van God eigenlijk geprezen werd. De eenheid van God werd geprezen. De grootheid van God, dat Hij alles kan zonder dat Hij daar iets tussen nodig hadden. En zoveel schoonheden kwam ik daarin tegen. Ja, dit is de Heer die ik nou ken, dit zijn de profeten. De profeet zei zelf: ‘Ik ben niets zonder mijn Heer’. Hij heeft misschien bepaalde bescherming van zijn Heer, van zijn Schepper, maar daarnaast is het gewoon nog steeds een normale mens dat niets meer kan, maar wel wonderen kan verrichten.

En toen kwam ik aan bij het Nieuwe Testament. Het Nieuwe Testament zegt hetzelfde, de eerste drie. Zo en nu dan zit er wat tussen wat het een beetje tegenspreekt, maar de eerste drie boeken van de Bijbel spraken ook nog over Jezus alsof het gewoon een profeet is, die wonderen verricht maar dat Jezus zelf zegt: ‘Ik ben niets zonder mijn Vader’. Dus met andere woorden, hij zegt zelf: ik kan niets zonder Hem. Als hij dat zelf is, dan wordt het… Dat sprak voor mij al tegen. En ik had dan ook… Dit klinkt natuurlijk nu heel kortaf, maar ik had toen destijds echt een hele lijst aangemaakt met verzen et cetera, et cetera om duidelijkheid erover te krijgen. En ik schaamde mij hiervoor om naar christenen te gaan en hierover te vragen.

Dan vroeg ik aan mijn oom of wie dan ook en zekere kennissen, maar niemand gaf mij een zekere antwoord dat duidelijk was. Uiteindelijk was het antwoord: je moet het maar geloven. Er is geen duidelijk bewijs of ja, dan kreeg ik een stukje van een vers hier, een stukje van een vers daar, dat werd dan samen geplakt en kun je er een interpretatie uithalen. Maar dat kun je met alles doen. Dus dat was voor mij niet duidelijk genoeg. Dus je kunt eigenlijk zeggen, door middel van de Bijbel te lezen, kreeg ik op een gegeven moment meer en meer vragen over wat heb ik altijd geloofd eigenlijk. Wat is mij altijd aangeleerd. En vooral omdat ik een idee kreeg of had van God en van Zijn profeten dat niet meer overeenkomt met wat ik later in de Bijbel las.

Het gebeurde eigenlijk zoals ik zei. In de Bijbel herkende ik de God en de Profeten die ik lief had, maar toen kwam ik verder in het Nieuwe Testament, en letterlijk de Bijbel draaide gewoon om. Hoe raar ook… Veel mensen die de Bijbel gelezen hebben van de eerste pagina tot aan de laatste pagina, die herkennen wat ik nu zeg. Dat de Bijbel op een gegeven moment letterlijk omdraait. De God die wij kennen verandert in een heel andere God. En daarom leerde ik op een gegeven moment, snapte ik waarom men mij vertelde: lees dit boek, lees dit boek, dit, dit, dit en dat boek. Nu snap ik waarom.

Toen destijds snapte ik het niet, maar toen wel. Want dan ga je eerst de conclusies lezen zodat je ideeën hebt van God en dan wat ervoor gebeurd is, want ja, dat is niet zo belangrijk om te kennen, het Oude Testament. Nu snap ik wel waarom het niet belangrijk is. Want het vertelt eigenlijk iets heel anders op een gegeven moment. En ik ben dan ook de enige die dit gedaan heeft en dan uiteindelijk een andere conclusie getrokken heeft. En ik merkte dan ook, vooral van de christelijke vrienden om mij heen, als ik hen dan wat vroeg en ik pakte een vers uit het Oude Testament of ik vertelde over het Oude Testament, dat herkenden zij helemaal niet. En dat vond ik toen destijds best raar, want dan vroeg ik van: ja, wat ken je dan wel? Ja, letterlijk, alleen het Nieuwe Testament ken je. Ja, daarom hebben we dat heel andere idee op een gegeven moment van: wat is God.

Want zoals ik al zei, de Bijbel draait in een keer om, van de perceptie van God. En… met andere woorden, ik kreeg alleen maar meer vragen en geen een kon ze beantwoorden. Dus wat ga je dan doen? Dan ga je natuurlijk wat verder zoeken en zoals ik al zei… Ik had op de middelbare school, of tenminste op de MBO, kende ik al een paar moslims die me verteld hadden over: de profeten van christendom zijn ook profeten in de islam. Dus, misschien moest ik daar inderdaad verder in gaan kijken. Ook toen ik op de HBO kwam, ben ik meer mensen tegengekomen die ook moslim/a waren. En dan, toen had ik hen natuurlijk, ik bekritiseerde de islam best vaak toen destijds dus ik kreeg wel wat antwoorden. Ze konden het ook niet volledig beantwoorden maar ze zeiden:hier is een boek en dit is een boekje, dit kun je gebruiken om wat te leren erover. En zo had ik dus eigenlijk een paar basisboekjes gelezen, voornamelijk de vijf zuilen van de islam en dat soort dingen allemaal. Basiskennis over islam.

Subhaanallaah (Verheven is God), op dat moment zag ik gewoon: dit is inderdaad de God die ik ken van het Oude Testament. Dit is inderdaad gewoon een Schepper die oneindig veel krachten heeft, die geen zwakten heeft, en die niemand of niets ooit nodig heeft om wat te kunnen verrichten. En ja, toen begon… kreeg ik meer interesse in de Islam. Ik wou tenminste meer daarover weten en ik ging inderdaad lezingen bekijken en vooral van Shaykh Khalid Yasin. Nu kijk ik niet zoveel meer, maar toen destijds bekeek ik best vaak. En dan was er eentje, het was,  ‘Jezus, de profeet van Allah’. Dat was de titel en ook ‘Purpose of Life’, volgens mij heeft die ook zo eentje uitgebracht. Maar na die ene lezing van, ‘Jezus, de profeet van Allah’, om eerlijk te zijn, toen merkte ik inderdaad van: kijk , dit is de Jezus. Subhaanallaah (Verheven is God), dit is de Jezus die ik ken.

Dat ik zei van: inderdaad, dit is inderdaad de perfecte Profeet, dit is inderdaad hoe een Profeet afgebeeld wordt in het Oude Testament. Of hoe we het kennen, hoe het overgeleverd werd. In feite… inderdaad, waarom is er zo’n wonderbaarlijke schepping. Als hij alleen uit een woord is gekomen, als de aarde en de hemelen en alles wat daartussen zit, geschapen is door één woord: ‘wees’. Als Adam geboren is uit aarde. Waarom is het dan zo’n wonder als er al een moeder was, er was een vrouw. En die bevrucht je dan door een woord. Waarom is dat dan zo’n grote wonder als alles wat om ons heen geschapen is door Hem. En toen dacht ik van: kijk, hij raakte precies het juiste punt op dat moment. Hij raakte precies het juiste plekje op dat moment. Toen het einde van de lezing, ik geloofde daar inderdaad in. Dit is het inderdaad. Toen ging ik natuurlijk op zoek, hoe doe ik de shahaadah, toen deed ik de shahaadah (geloofsgetuigenis) voor mezelf. Dus daarom zeg ik van: wat heeft mij inderdaad bekeerd, de Bijbel en de liefde voor Jezus, ‘alayhi salaam (vrede zij met hem).

Wat is jouw advies voor de mensen die nog op zoek zijn?

Voor de mensen die op zoek zijn, voornamelijk naar het doel van de schepping of van hun bestaan. Altijd: zoek kennis. Probeer kennis te zoeken. Zoals ik toen ik inderdaad begon met de Bijbel te lezen, ik ben niet zomaar begonnen met de Bijbel te lezen. Ik begon eerst met het gebed van: “Geef me alstublieft meer kennis.” Zoals het verhaal van David in de Bijbel, hij vroeg om meer kennis. Hetzelfde was toen ik dat las; geef mij dat dan ook alstublieft, geef mij meer kennis en laat mij de waarheid van een leugen weten te onderscheiden. En wees dan ook echt open voor de kennis. Vergeet even alles wat de media je verteld heeft. Vergeet even alles wat de mensen om je heen vertellen. Vergeet ook letterlijk je buurman, als het bijvoorbeeld een moslim is en als die nog steeds drinkt of wat dan ook. Vergeet even dat hij een moslim is. Doe het alleen voor jezelf.

Pak een boek en daarna eigenlijk, daarna wees niet bang om die stap te nemen. Want het is toch een stap die je moet nemen en zoals ik al zei, het kan een beetje stroef lopen in het begin met je ouders. Maar laat het niet iets zijn om te weerhouden om te bekeren als je de islam wil volgen, om de shahaadah (geloofsgetuigenis) te volgen. De geloofsgetuigenis uit te spreken. Waarom? Uiteindelijk, je bent alleen geboren. Je moeder heeft je geholpen destijds om geboren te worden. Maar je bent alleen geboren en je zult alleen in je graf terechtkomen. En zoals de islam ons leert, is dat er niemand of niets eigenlijk zal zijn tussen jou en je Schepper op die Dag. Jouw zonden zijn jouw zonden, jouw goede daden zijn jouw goede daden. Dus als je ouders jou weerhouden van het volgen van het geloof, je ouders zullen niet op een gegeven moment daartussen gaan staan van: ja, sorry,God, sorry, Allah, dat ik er tussen stond, vergeef mijn zoon alstublieft want hij deed het voor mij.

Nee, het is een bewuste keuze dat je maakt en er zijn nog meerdere verhalen, probeer de verhalen van de profeten te bestuderen of alleen maar te lezen, dat je zult merken dat ook de profeten moeite hadden want ook hun volk stootten hen af. Ook soms hun ouders stootten hen af. Die waren er niet blij mee. Kijk bijvoorbeeld naar Abraham, Ibrahim zoals wij hem kennen. Het was ook dat zijn ouders liever de afgoden aanbaden die zij gewend waren om te aanbidden. Desondanks, nog steeds, heeft hij ervoor gekozen om het juiste pad te volgen van zijn Schepper. En, dat is eigenlijk een boodschap voor ons dat de mensen om ons heen ons niet tegen moeten houden om onze pad te kunnen volgen want dit is… Het aanbidden van God is toch het doel van onze schepping en de enige reden waarom wij eigenlijk geschapen zijn. En dus laat ook dan niets tussenkomen. Heb je bijvoorbeeld vrienden om je heen die het niet zullen accepteren. Ja jammer, zij houden je dus alleen maar tegen om in het paradijs te komen. Want als jij naar de hel toegaat, jij kunt ze moeilijk de schuld geven.

Het is jouw bewuste keuze geweest. Er zijn genoeg vrienden, vrienden hier in de moskee die… ja, waar broederschap mee kan ontstaan, dat zelfs nog beter zal zijn dan de vrienden die je voorheen had. Want voorheen hebben ze het meestal alleen maar over… Wanneer zijn ze blij met je? Als je met hen mee gaat drinken, als je met hen mee gaat feesten… en als het in je hart zit dat het toch niet goed is. En dat zul je eigenlijk moeten aanvoelen als je denkt dat je een schepping bent van je Heer en dat Hij een andere doel met je heeft, dat zal op een gegeven moment in je hart een raar gevoel moeten geven om dat soort dingen te kunnen verrichten. Dan hebben zij geen ene profijt voor jou, die vrienden, dus laat dan ook de mensen niet tussen staan, tussen jou en de stap te nemen om je geloof te praktiseren.

Dank je wel, Sherwin. Assalaamu ‘alaykum wa rahmatullaah (Vrede zij met jou en Gods genade).

Wa ‘alaykumu ssalaam wa rahmatullaahi wa barakaatuhu (En vrede zij met jou en Gods genade en zegeningen).